ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΘΟΥΣ
Η πιο δραματική αλλαγή που παρατηρείται μετά τον τοκετό και το τέλος του θηλασμού είναι στο στήθος, όπου γίνεται υποστροφή του μαζικού αδένα και χάνεται μεγάλο μέρος του μεγέθους που είχε το στήθος. Σε άλλες γυναίκες το στήθος “αδειάζει”, σε άλλες “κρεμάει” και σε άλλες χάνεται σχεδόν εντελώς.
Ανόρθωση στήθους (Μαστοπηξία)
Με την μέθοδο της μαστοπηξίας (λίφτινγκ στήθους) ανορθώνουμε το στήθος, αφαιρώντας το χαλαρωμένο δέρμα και επανατοποθετώντας τον αδένα πιο ψηλά. Το μέγεθος του στήθους δεν αλλάζει γιατί δεν αφαιρείται καθόλου μαστός. Αντιθέτως πολλές φορές το ανορθωμένο στήθος δίνει την εντύπωση μεγαλύτερου στήθους διότι ο όγκος του επανατοποθετείται στη σωστή θέση. Ο βαθμός χαλάρωσης εξαρτάται από το μέγεθος του στήθους, την αυξομείωση που υπήρχε στις εγκυμοσύνες, τη διάρκεια του θηλασμού και την προδιάθεση για χαλάρωση, που έχει να κάνει με την ανατομική μορφολογία του κάθε στήθους και την ποσότητα συνδετικού ιστού. Σε γυναίκες με σχετικά μικρό στήθος και μικρή ως μέτρια χαλάρωση, η διόρθωση γίνεται με την τεχνική της περιθηλαίας ανόρθωσης, και συμπληρωματικά μπορεί να γίνει ενίσχυση του άνω πόλου με λιπομεταφορά. Σε περιπτώσεις όπου υπάρχει μεγαλύτερη χαλάρωση, η διόρθωση γίνεται με την τεχνική Lejour, ενώ ανάλογα με το μέγεθος του στήθους μπορεί να προτιμηθεί ταυτόχρονη αύξηση με λιπομεταφορά ή με προσθετική στήθους με ενθέματα σιλικόνης.
Ατροφία του στήθους
Σε γυναίκες όπου το στήθος χάνει μεγάλο μέρος του όγκου του, ή όπου το στήθος ήταν εξαρχής σχετικά μικρό, χρειάζεται να γίνει προσθετική στήθους με ενθέματα σιλικόνης, ώστε να πετύχουμε το επιθυμητό μέγεθος. Ο στόχος που επιδιώκεται στην αυξητική στήθους είναι η αύξηση του όγκου του χρησιμοποιώντας ενθέματα σιλικόνης με τέτοιον τρόπο όμως ώστε το αποτέλεσμα να είναι φυσικό και σε αρμονία με τα φυσικά χαρακτηριστικά του σώματος της ενδιαφερόμενης.
Ο πλαστικός χειρουργός χρησιμοποιεί δύο είδη ενθεμάτων, τα στρογγυλά ενθέματα και τα ανατομικά (σχήμα σταγόνας, δάκρυ).Ωστόσο οι νέες τεχνικές που έχουν εισαχθεί στην αυξητική στήθους και προσωπικά προτείνουμε λόγω πιο φυσικών αποτελεσμάτων είναι:
-
Υποπεριτονιακή τεχνική (Subfascial)
- Δύο Επιπέδων (Dual Plane)
Στην υποπεριτονιακή τεχνική (Subfascial) το ένθεμα τοποθετείται κάτω από μια λεπτή μεμβράνη που καλύπτει τον μυ και ονομάζεται περιτονία.
Στην τεχνική δύο επιπέδων (Dual Plane), το ένθεμα βρίσκεται κατά το ήμισυ κάτω από τον μυ και το υπόλοιπο κάτω από την περιτονία του μυός. Η τεχνική διπλού επιπέδου εγγυάται τον απρόσκοπτο θηλασμό αφού τοποθετώντας τα ενθέματα με την συγκεκριμένη τεχνική ο χειρουργός δεν συναντά τον μαζικό αδένα άρα δεν διακόπτεται η συνέχεια των γαλακτοφόρων πόρων ούτε διαταράσσεται η ανατομική συνέχεια του στήθους και από την άλλη αξιοποιεί τον μείζονα θωρακικό μυ ως προστασία του μαζικού αδένα.
Η επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία και διαρκεί 1– 1½ ώρα και δεν είναι απαραίτητη η μετεπεμβατική νοσηλεία. Η ασθενής μπορεί να επιστρέψει στις δραστηριότητές της μετά από 2-3 ημέρες. Τα ράμματα είναι εσωτερικά και απορροφήσιμα. Μετεγχειρητικά απαιτείται η χρήση ενός άνετου σουτιέν χωρίς μπανέλες (αθλητικό ή σουτιέν θηλασμού) για ένα περίπου μήνα.
Αρχικά παρατηρείται κάποιο οίδημα και ο μαστοί φαίνονται λίγο μεγαλύτεροι και λίγο ψηλότερα από το επιθυμητό. Μέσα στους επόμενους 2-3 μήνες το οίδημα σταδιακά υποχωρεί και το στήθος παίρνει την τελική μορφή του. Ο πόνος είναι συνήθως ήπιος και αντιμετωπίζεται με ήπια αναλγητικά.
Φυσικό αποτέλεσμα, σχεδιασμένο να κρατάει το σχήμα του.
Ανατομικά ενθέματα, σχήμα σταγόνας, δάκρυ.
